Πόσο δύσκολο είναι τελικά το να είσαι ΑΕΚ;

Ναι το να είσαι ΑΕΚ είναι δύσκολο. Χρειάζεται να έχεις αποθέματα υπομονής, δυνατή μνήμη, καθαρή σκέψη και γερή καρδιά.

Υπάρχει διαφορά μεταξύ του ακολουθώ και του στηρίζω. Του είμαι και του νιώθω, του ελπίζω και του πιστεύω του θέλω και του μπορώ αλλά όλα αυτά καταλήγουν στο ζω για να την αγαπώ!

Μπορεί να επέλεξα να μιλώ γι αυτή την ομάδα χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει πως η άγνοια μου πάνω στο ποδόσφαιρο είναι εμπόδιο στη σκέψη μου και δυστυχώς δεν μπορώ να επιχειρηματολογήσω πάνω στην εικόνα της στο χορτάρι. Για να το κάνεις πρέπει να γνωρίζεις πολλά αφού έχεις τα κότσια όμως πρώτα να φορέσεις τα παπούτσια τους γιατί έξω απ' το χορό...

Η ιδέα ΑΕΚ όμως που ζεσταίνει την καρδιά μας είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Και εκεί μπορώ να μιλήσω,  γιατί νιώθω. 

Το να κρίνεις μια ομάδα είναι απόλυτα φυσιολογικό, αναγκαίο και αναπόφευκτο. Κάθε φορά που το κάνουμε όμως ας θυμόμαστε πως δεν έχει σημασία το τι λες αλλά το πως το λες. Το λεξιλόγιο που αγγίζει και θίγει την ηθική του αδερφού μας δεν αρμόζει σε μια οικογένεια με παιδεία και αξίες. Και είμαστε ορκισμένοι απόδοχοι αυτής της μεγάλης κληρονομιάς που θα παραδώσουμε στη νέα γενιά για να την μεταφέρει άθικτη στο ταξίδι της.

Το να κρίνουμε τον πρόεδρο, τον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές είναι αδιαμφισβήτητα δικαίωμα μας. Το να τους υποτιμάμε και να τους βρίζουμε όμως σε κάθε λάθος δυστυχώς δηλώνει την αδυναμία μας να τους στηρίξουμε. Άλλωστε οι αρμόδιοι γνωρίζουν καλύτερα το πως θα κινηθούν ώστε να αποδώσει το πλάνο τους. 

Έχουμε δοκιμάσει να ... γιουχάρουμε τους παίκτες στο λάθος και στην ήττα. Είδαμε αποτέλεσμα; 

Ορίστε; 

Όχι, σωστά; 

Έχουμε δοκιμάσει να τους χειροκροτήσουμε την ώρα που θα μπουν στον ναό μετά από μια ήττα; Μετά από μια ήττα τονίζω γιατί τότε το χειροκρότημα θα τους υποχρεώσει να καταλάβουν πως εμείς κρατάμε την πίτα στα χέρια μας ζυμωμένη από πολύτιμα υλικά που άντεξαν στο χρόνο για να ταΐσουν με περηφάνια τις κιτρινόμαυρες  καρδιές μας. 

Πεινάμε; 

Θα τη φάμε; 

Θα ταΐσουμε την οικογένεια ή θα την μοιράσουμε σε άλλους που αναγνωρίζουν καλύτερα το πόσο πολύτιμη είναι;

Είναι μαθηματικά βέβαιο πως όταν πείθεις κάποιον πως τον θεωρείς ανίκανο θα το πιστέψει. Και κανείς δεν είναι ανίκανος. Είναι όλοι τους ικανοί με άσχημες στιγμές κάτι που συμβαίνει και στην δική μας καθημερινότητα.

Όσο για τον Αλμέιδα...έχει αυτό το κάτι μέσα του που σε κάνει να πιστεύεις πως του αξίζει να βρίσκεται στην οικογένεια της ΑΕΚ που πιστεύω πως σέβεται όπως της αξίζει. Θα έρθει το αποτέλεσμα όταν αλλάξει το μέσα μας και η αύρα μας γίνει πιο θετική γιατί μιλάμε για την ΑΕΚ. Την ΑΕΚ τη μάνα της προσφυγιάς και την πηγή περηφάνιας του κάθε ΑΕΚΤΖΗ.

Ναι είναι δύσκολο να είσαι ΑΕΚ όμως τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς και σπουδαίους ανθρώπους που ότι αγαπούν το προστατεύουν και το στηρίζουν με την αστείρευτη δύναμη που τους παρέχει το προνόμιο να γεννηθούν ΑΕΚ. 








Αναστασία- Μαρία Χαντζή